17 de Octubre 2005

(...)

Vengo enseguida.

Escrito por Artemisa a las 17 de Octubre 2005 a las 01:30 PM
Comentarios

¡¡¡BUUUFFFFFFFF.....!!!!!!!

Escrito por duendecillo a las 26 de Octubre 2005 a las 08:33 PM

Quen ben sabene estes bicos, que me acaban de chegar traidos polo vento.Gracias miña avespiña.

A ver ese sorriso.....eh a ver.... asi me gusta. como di Neruda.

"Quítame el pan, si quieres,
quítame el aire, pero
no me quites tu risa.

No me quites la rosa,
la lanza que desgranas,
el agua que de pronto
estalla en tu alegría,
la repentina ola
de plata que te nace.

Mi lucha es dura y vuelvo
con los ojos cansados
a veces de haber visto
la tierra que no cambia,
pero al entrar tu risa
sube al cielo buscándome
y abre para mí todas
las puertas de la vida

Amor mío, en la hora
más oscura desgrana
tu risa, y si de pronto
ves que mi sangre mancha
las piedras de la calle,
ríe, porque tu risa
será para mis manos
como una espada fresca.

Junto al mar en otoño,
tu risa debe alzar
su cascada de espuma,
y en primavera, amor,
quiero tu risa como
la flor que yo esperaba,
la flor azul, la rosa
de mi patria sonora.

Ríete de la noche,
del día, de la luna,
ríete de las calles
torcidas de la isla,
ríete de este torpe
muchacho que te quiere,
pero cuando yo abro
los ojos y los cierro,
cuando mis pasos van,
cuando vuelven mis pasos,
niégame el pan, el aire,
la luz, la primavera,
pero tu risa nunca
porque me moriría."

Suspira...e aparecerei

¡4 ribeiros e unha caña!

Escrito por duendecillo a las 25 de Octubre 2005 a las 07:02 PM

bicos infinitos, o miño trasto

Escrito por arte a las 25 de Octubre 2005 a las 04:26 PM

¡BUFFFFFF.....!San Froilan....Lugo...as nosas vidas...non seran as mesmas tras coñecer a nosa raiña das avespas.

Con forza soplo para que a tristura non chegue a túa alma...para que as tuas bagoas non empapen as tuas ás e asi non poidas voar.E cando sexa así, nun suspiro apareceri xunto a tí para secalas e asi que voes alto, alto, alto, alto.....máis e mais alto.

Non te me desanimes, pensa nos bos momentos pasados, nos bos momentos que virán, que amas e te aman...( hai como recodo ese sorriso polas rúas da cidade das murallas.).

Un saúdo e unha aperta forte para o noso Xerundio particular. "!pero lo tengo que hacer con el.....eh!

¡4 ribeiros e unha caña!... e unha de cocretas.

Bicos infinitos beeezzzz beeezzz, beeezzz.

Escrito por lunnero a las 17 de Octubre 2005 a las 01:59 PM
Escribir un comentario









¿Recordar informacion personal?